دوستان


آرشيو
March 2003
April 2003
May 2003
June 2003
July 2003
August 2003
September 2003
October 2003
November 2003
December 2003
January 2004
February 2004
March 2004
April 2004
May 2004
June 2004
July 2004
August 2004
September 2004
October 2004
November 2004
December 2004
January 2005
February 2005
March 2005
April 2005
May 2005
June 2005
July 2005
August 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 2009
September 2009
October 2009
November 2009
December 2009
January 2010
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
July 2010
August 2010
September 2010
October 2010
November 2010
December 2010
January 2011
February 2011
March 2011
April 2011
May 2011
June 2011
July 2011
August 2011
September 2011
October 2011
November 2011
December 2011
January 2012
February 2012
March 2012
April 2012
May 2012
June 2012
November 2012
December 2012
January 2013
February 2013
March 2013
April 2013
July 2017


تماس
Barroon@gmail.com



Template by
ARDAVIRAF
 
 

Tuesday, March 30, 2010

 
   
  اگه میدونستم چی به سر روزهام داره میاد حتما راجع بهش مینوشتم
   
  بارون بهاري 7:20 PM يادداشت(0)
 
 

Tuesday, March 23, 2010

 
   
  سال نو مبارک !!
   
  بارون بهاري 7:09 PM يادداشت(1)
 
 

Saturday, March 13, 2010

 
   
  احساس میکنم به اندازه حضرت نوح عمر کرده ام. خسته ام. خیلی زیاد.
   
  بارون بهاري 12:36 PM يادداشت(1)
 
 

Monday, March 08, 2010

 
   
  امشب یکی دیگه از اون شبهاست که نه میتونم و نه میخوام ذهنم رو از تو و خاطراتت جدا کنم. از اون شبهاست که اشک و بیقراری امونم رو بریده. ثانیه به ثانیه ۲ سال و نیمی که با هم بودیم جلوم رژه میره . از اولین روز تا آخرین باری که جلوی آیینه توی اتاق اون هتل توی کُلن بغلم کردی قبل از رفتنت . توی این سه ماه هر چقدر اصرار کردی بیای کویت یا من بیام اونجا نه گقتم و دیدار به قیامت گفتم.آخرین بار ازت قول گرفتم که دیگه باهام تماس نگیری چون تو هم نمیتونستی دور بشی. چون تو هم همونقدر به من احتیاج داشتی که من به تو. کاش پا روی قولم و قولت بگذاری . خیلی قولها رو شکستی کاش اینو هم بشکنی .
زمانی گفتم « تو تمام احتمالات زندگی منی و با تو بودن یعنی احتمال همه چیز رو دادن » هنوز هم همینه . بهم گفتی همیشه منتظرم میمونی ولی آخه تو که میدونی من برنمیگردم کاش این یک بار هم نتونی تحمل کنی دوری رو .

Labels:

   
  بارون بهاري 10:46 PM يادداشت(7)
 
 

Sunday, March 07, 2010

 
   
  حدود یکسال پیش یه مقوای یاسی خریدم چسبوندم روی دیوار کنار تختم برای تهیه تابلوی خواسته هام . بعد از اینهمه وقت امروز عکسی از ۲۵ سالگی ام رو که توی اتاق خونه اصفهان گرفته ام چسبوندم وسط مقوا .
   
  بارون بهاري 10:34 PM يادداشت(0)
 
 

Wednesday, March 03, 2010

 
   
  هیجان و عشق بیسابقه ای دارم به جمله ء یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچکس نبود; به هر ۳ زبانی که بلدم .
وانس اپن تایم ... کان یا ماکان فی قدیم الزمان; همشون به یه اندازه قشنگند .
تمام تازه گی اول و نامعلومی پایان توی این چند کلمه است . بعدش هر داستانی رو میشه نوشت ,شروع کرد ,زندگی کرد, تعریف کرد یا شنید.
   
  بارون بهاري 9:44 PM يادداشت(0)