دوستان


آرشيو
March 2003
April 2003
May 2003
June 2003
July 2003
August 2003
September 2003
October 2003
November 2003
December 2003
January 2004
February 2004
March 2004
April 2004
May 2004
June 2004
July 2004
August 2004
September 2004
October 2004
November 2004
December 2004
January 2005
February 2005
March 2005
April 2005
May 2005
June 2005
July 2005
August 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 2009
September 2009
October 2009
November 2009
December 2009
January 2010
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
July 2010
August 2010
September 2010
October 2010
November 2010
December 2010
January 2011
February 2011
March 2011
April 2011
May 2011
June 2011
July 2011
August 2011
September 2011
October 2011
November 2011
December 2011
January 2012
February 2012
March 2012
April 2012
May 2012
June 2012
November 2012
December 2012
January 2013
February 2013
March 2013
April 2013
July 2017


تماس
Barroon@gmail.com



Template by
ARDAVIRAF
 
 

Thursday, November 03, 2011

 
   
  "‌اس" بعد از اینکه یکبار وسط سپتامبر به اشتباه برای تولدم گل فرستاد . این بار کادوی تولدم رو داد و خودش رفت اردن. اما این کادویی نبود که من میخواستم.
برای اینکه یکهفته تعطیلی عید قربون و تولدم رو تنها نباشم برام بلیط گرفته که برم ایران. نمیدونم چرا بهش نگفتم که من اصلا دلم نمیخواد برم ایران. چرا نخواستم توی ذوقش بخوره وقتی با هیجان پرسید‌: خوب چی شد بهشون خبر دادی ؟ چی گفتند؟
شاید بهتره برم بلیط رو کنسل کنم و با پولش چند جفتی کفش بخرم . مطمئنم اینکار اونو هم خوشحال میکنه !
منو چی شاد میکنه؟ ۳ روز جشن تولدی که آخر نوفمبر برام/ برامون ! برنامه ریزی کرده توی دبی هم باعث خوشحالیم نمیشه. حتی اگه همه شرایط هم زیر و زبر بشه و بیاد بگه میخوام زنم بشی هم خوشحالم نمیکنه.
چطور ممکنه مردی رو اینهم دوست داشت و تا این حد مطمئن بود که باید فرار کرد.
   
  بارون بهاري 8:44 PM يادداشت(0)
 
 

Tuesday, November 01, 2011

 
   
  ماهي قرمزهای عيد دیروز هر دوشون با هم مردند. از اونجايي كه هيچکس جز من توی خونه نیست و آخرین بار هم خودم آبشون رو عوض کردم مطمئنم که مسئول مرگشونم. هر بار از کنار تنگ خالیشون رد میشم عذاب وجدان آزارم میده که دو تا موجود بیگناه و زبون بسته رو با حماقتم که نمیدونم دقیقاً چیه کشتم.
تنها دلیلی که برای مرگشون به ذهنم میرسه اینه که آخرین بار به جای آب فیلتر آبی که توی شیشه آب معدنی مونده بود رو ریختم براشون . حالا که فکرشو میکنم میگم شاید یه ماده مضر از پلاستیک آب معدنی توی آب بوده که باعث مرگشون شده.
به جز سوسک و مورچه و ملخ و یه کبوتر در حال پرواز که یه بار خودش رو کوبوند با ماشینم این دو تا ماهی تنها موجودات زنده ای هستند که در کل زندگیم به خاطر سهل انگاری مستقیم من مردند.

پی نوشت : البته حالا یادم اومد که مامان تعریف میکرد که ۳-۴ سالم که بوده دویدم و رفتم روی یه جوجه یه روزه و زیر پام له شده !!
   
  بارون بهاري 9:09 PM يادداشت(0)